به نقل از «بسیج نیوز»

دلالی سیاه در اینترنت در خلاء نظارت

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۹۰۶۵۴۱

به گزارش خبرگزاری بسیج،  خرید و فروش کلیه موضوع تازه‌ای نیست و تا امروز شکل‌های مختلفی را تجربه کرده است؛ از  آگهی روی دیوار  به صورت سنتی تا تبلیغ در اینستاگرام، سایت و کانال‌ پیام‌ رسان‌های داخلی. تعرفه ثبت آگهی در این سایت‌ها زیاد نیست و به راحتی و بدون مدرک آگهی فروش کلیه را ثبت کرد. در بخش «درباره ما»ی یکی از این سایت‌ها نوشته شده است:« جهت درج آگهی در کانال، تعرفه آن را که ۵ هزار تومان تعیین شده واریز نمایید و بعد از آن، شماره و گروه خونی‌ خود را همین‌جا برای من ارسال کنید تا آگهی‌تون درج بشه.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

» بعد از این متن، شماره کارت و نام صاحب حساب نیز نوشته شده است؛ این یعنی تمام اطلاعات مورد نیاز برای شناسایی صاحب سایت، بدون نگرانی از برخورد نهادهای نظارتی در دسترس قرار  دارد. این سایت در تلگرام،  سروش و اینستاگرام نیز فعالیت خود را ادامه می‌دهد. از آگهی دهندگان نیز تنها یک شماره تلفن، نام کوچک، گروه خونی و مبلغ درخواستی برای فروش کلیه درخواست می‌شود.

در سایت دیگری نیز نوشته شده است:«این وب سایت به هیچ عنوان به عنوان دلال عمل نمی‌کند؛ بلکه تلاش این وب‌سایت از بین بردن دلال‌های اعضای بدن می‌باشد و هیچگونه خریدی یا فروشی در این سایت انجام نمی‌شود و فقط به صورت اطلاع رسانی می‌باشد. لازم به ذکر است این وب سایت آماده همکاری با تمام سازمان‌ها، مراکز و انجمن‌ها را دارد و سایت را متناسب با درخواست‌های ارائه شده سازگار می‌کند.»

پیوند کلیه یکی از پرتعدادترین موارد پیوند در ایران است؛ رئیس سابق مرکز مدیریت پیوند عضو وزارت بهداشت مهرماه سال ۹۶ اعلام کرد که« از سال ۴۷ تاکنون افزون بر ۴۴ هزار و ۴۹۷ مورد پیوند کلیه انجام شده است.» مهر ۹۵ نیز دکتر سیدحسن هاشمی- وزیر بهداشت، در مراسم جشن نفس، با انتقاد از مساله کلیه فروشی گفت:« می‌بینیم که بسیاری از خانواده‌ها، عزیزان‌شان نیازمند پیوند کلیه هستند و زشت است که عده‌ای کلیه‌ فروشی کنند و عده‌ای هم آن را بخرند، در حالی که می‌توانیم اهدای عضو انجام دهیم. بنابراین اگر در این حوزه فرهنگ‌سازی شود و این لحظات عبرت‌آموزی که در این مراسم دیدیم، در کشور نشان داده شوند، شاید بتوان ۸۰۰ مورد پیوند را به سه یا چهار هزار مورد رساند.»

با وجود هشدارهای چند باره مسوولان بهداشت و درمان کشور نسبت به آنچه که آن را خرید و فروش عضو بویژه در فضای مجازی می‌نامند، اما همچنان این سایت‌ها و وبلاگ‌ها فیلتر نیستند و به نظر می‌رسد هشدارهایی که تاکنون رسانه‌ای شده، توجه نهادهای نظارتی را جلب نکرده است.

در همین راستا انجمن حمایت از بیماران کلیوی  اخیرا طی نامه‌ای خطاب به جعفری دولت آبادی- دادستان تهران و سردار هادیان‌فر - رئیس پلیس فتای کشور درخواست کرده با گردانندگان سایت‌ها و کانال‌های خرید و فروش کلیه برخورد شود. در بخشی از این نامه آمده است:

 «وبسایت‌های مختلف و کانال‌های تلگرامی ناشناس اقدام به انتشار آگهی‌های خرید و فروش کلیه و اعضای بدن می‌کنند که این امر نه‌تنها یک اقدام غیرقانونی و غیرانسانی است که دلالان گرداننده این سایت‌ها و کانال‌ها با استفاده از مشکلات مردم نیازمند و ارائه اطلاعات گمراه‌کننده باعث سرگردانی و گرفتاری‌های فراوان پزشکی، درمانی و نیز شکایات حقوقی فراوان شده‌اند.

تعدادی از افراد نیازمند پیوند کلیه به دلیل خروج از چارچوب‌های قانونی و به‌رغم اطلاع‌رسانی انجمن، نه‌تنها مال خود را باخته‌اند بلکه جان آنها نیز در معرض خطر قرار گرفته است؛ از آن مقامات محترم قضایی و انتظامی درخواست می‌شود با صدور دستور توقیف سایت‌های اینترنتی و کانال‌های تلگرامی فعال در این  زمینه و برخورد انتظامی با دلالان و گردانندگان این شبکه‌های غیرقانونی، مانع از بروز مشکلات جدی برای بیماران نیازمند کلیه شوید.»

فریب دلالان را نخورید

داریوش آرمان – رئیس انجمن حمایت از بیماران کلیوی- نیز تاکید می‌کند: بیماران به هیچ عنوان فریب این افراد شیاد و سایت‌ها را نخورند؛ آنها قطعا غیرقانونی عمل می‌کنند و نمی‌توانند هیچ خدمتی را برای بیماران انجام دهند. تشکیلات عریض و طویلی در وزار ت بهداشت برای پیوند وجود دارد و بخشی از اقدامات این حوزه نیز به انجمن محول شده است؛ به همین دلیل عملا اهدا و پیوند کلیه از فرد زنده باید از طریق این انجمن انجام شود. 

وی ادامه می‌دهد: ما بهترین امکانات و خدمات را برای بیمار انجام می‌دهیم و در همین راستا، عمل پیوند کلیه را به کمتر از هشت ماه رسانده‌ایم. پیوند در برخی گروه‌های خونی نیز به روز انجام می‌شود و نیازی نیست که بیماران و خانواده‌های آنها سراغ این سایت‌ها بروند. طی سال‌های گذشته شاهد وقایع تلخی بودیم که افرادی به نام دلال وعده‌های عجیبی می‌دادند. متاسفانه شاهد قتل و جنایت و همچنین سرقت‌های متعددی از طرف این افراد بوده‌ایم.

رئیس انجمن حمایت از بیماران کلیوی به بیماران هشدار می‌دهد و می‌گوید: رفتن سراغ این افراد عواقب تلخی برای بیماران خواهد داشت. تمام سیستم‌های ما تحت نظارت شدید است. بیماران فریب این کلاهبرداران را نخورند و بیماران می‌توانند برای حل مشکلات خود از طریق ۲۰۰ شعبه انجمن در سراسر کشور اقدام کنند.

وی ابراز امیدواری می‌کند که پلیس فتا و دادستانی به این قضیه ورود کنند تا مشکلات بیشتری برای مردم ایجاد نشود.

وزارت بهداشت از طریق نیروی انتظامی پیگیری می‌کند

دکتر مهدی شادنوش- سرپرست مرکز مدیریت پیوند و امور بیماری‌های وزارت بهداشت نیز تاکید می‌کند که این فعالیت‌ها مغایر با اخلاق پزشکی است و به عنوان تجارت اعضای بدن قابل درک نیست.

وی می‌گوید: فعالیت این سایت‌ها خلاف قانون است و وزارت بهداشت حساسیت بسیار زیادی نسبت به این موضوع دارد. همچنین از طریق مراکز نظارتی و نیروی انتظامی این موضوع را پیگیری می‌کنیم. کسانی که این کار را انجام می‌دهند باید بدانند با این فعالیت‌ها حیثیت کشور در سازمان‌ها و مجامع علمی خدشه‌دار می‌شود.

شادنوش در ادامه بیان می‌کند: مکانیسم‌های سالم و خیرخواهانه‌ای در انجمن‌های غیردولتی و همچنین وزارت بهداشت وجود دارد که حوزه پیوند از هر گونه شائبه‌ای دور نگهداشته شود. دلیل فعالیت این سایت‌ها در زمینه خرید و فروش کلیه نیز این است که این اعضا، تنها عضوهایی هستند که می‌توان از فرد زنده به فرد زنده دیگر  پیوند زده شوند. 

  منبع: ایسنا

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۹۰۶۵۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صالحی‌امیری‌ها چگونه جامعه را وارد سیاه چاله می‌کنند؟

ظاهراً چند صباحی است که آقای صالحی امیری پس از تغییر دولت‌ و کنار رفتن آقای روحانی و رفقایش، قصد کرده از آن سابقه‌ی امنیتی و یا دولتی –دست‌کم در ظاهر- فاصله گرفته و به جرگه‌ی شبه روشنفکران و منوّرکنندگان ذهن‌های اجتماعی بپردازد. - اخبار سیاسی -

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم-عبدالله عبداللهی: رضا صالحی امیری در دوره‌ای تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در عهد ریاست‌جمهوری آقای حسن روحانی برعهده داشت؛ او پست‌های دیگری همچون ریاست سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و همچنین وزارت ورزش و جوانان را هم در دهه 90 و دوران ریاست‌جمهوری آقای روحانی عهده‌دار بوده است. (عکس الصاقی به این یادداشت، تصویر آقای صالحی امیری است)

در همان دوران معرفی او به عنوان وزیر، یکی از مباحثی که زیاد درباره او در برخی نطق ها و یادداشت‌ها گفته می‌شد، سابقه امنیتی ایشان پیش از ورود به عرصه‌ی آشکار سیاست است؛ که البته این موضوع ارتباط خیلی زیادی به ادامه‌‌ی این متن ندارد و صرفاً از جهت آشنایی با سوابق آقای صالحی امیری آمده است.

اگرچه مطلعان آن دوران هم می‌گویند که ایشان حتی در همان پست امنیتی که روزگاری عهده دار بود هم تخلفاتی داشت که به بررسیهای قضایی و … منجر شد!

دهه «رکود، عبرت، تجربه»/رکود رکورد زد؛ رشد 1 دهه فقط 1درصددهه 90؛ دهۀ «رکود، عبرت، تجربه»

 

امّا ظاهراً چند صباحی است که آقای صالحی امیری پس از تغییر دولت‌ و کنار رفتن آقای روحانی و رفقایش، قصد کرده از آن سابقه‌ی امنیتی و یا دولتی –دست‌کم در ظاهر- فاصله گرفته و به جرگه‌ی شبه روشنفکران و منوّرکنندگان ذهن‌های اجتماعی بپردازد. به همین دلیل است که در جلسات نسبتاً متعددی، چه خصوصی و چه عمومی، برای بررسی مسائل جامعه و مهمتر از آن، تحلیل چرایی حضور جامعه و کشور در این نقطه، شرکت می‌کند و دیدگاه‌های خود را منتشر می‌سازد.

البته آقای صالحی‌امیری در این حوزه تنها نیست و دیگرانی نیز به او کمک می‌کنند؛ امّا با عنایت به مصرف‌شدگی شاید بیش از حد افرادی مانند آقای محمد فاضلی یا دیگرانی شبیه به او در جریان حامیان روحانی و دوم‌خرداد، حالا صالحی امیری به عنوان چهره‌ای کمتر شناخته شده، بیشتر وارد میدان شده است؛ گویی که روشنفکر جدیدتری ظهور کرده و دیدگاه‌های متفاوت‌تری آورده است؛ روشنفکری که «مثلاً» به پروژه‌های شکست خورده سیاسی وابستگی کمتری دارد!

امّا دقیقاً مسئله‌ای که باید مخاطب دیدگاه‌های ایشان به آن توجه کند همینجاست. مثلاً در یکی از سخنرانی‌های آقای صالحی‌امیری که طی یکی دوماه اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفت، ایشان در معیت آقای ظریف، از بحرانی به نام مهاجرت در ایران سخن می‌گوید؛ وی مدعی می‌شود که 60 درصد مردم ایران میل به مهاجرت دارند؛ و ادعای مهمتر اینکه علت این عدد بالا، نحوه‌ی حکمرانی در کشور است که باید اصلاح شود.

اینکه این آمار از کجا درآمده و اصلاً آیا اگر هم تحقیقی در این باره وجود داشته باشد، آیا نوع سوالات آن و یا تحلیل نتایج آن استاندارد است یا سیاسی، به جای خود؛ صرفاً به این نکته در اینجا اکتفا می‌کنیم که هیچ تحقیق دقیق و مورد اجماعی در این زمینه که چنین عددی را اثبات کند، وجود ندارد. امّا اصلاً بحث ما در این یادداشت همین هم نیست. چه آنکه درباره‌ی میل به مهاجرت یا تعداد مهاجرین، اعداد و ارقام متفاوتی وجود دارد؛ در آمارهای برخی مراکزی که می‌گویند مهاجرت را رصد می‌کنند آمده است که ایران برخلاف برخی تصورها بیست‌وسومین کشور جهان به لحاظ مهاجرپذیری و پنجاه‌وچهارمین کشور در جهان به لحاظ مهاجر فرستی است! یعنی پنجاه و سه کشور جلوتر از ایران از جهت اعزام مهاجر وجود دارند. اما اگر کسی به این اعداد توجه نکند و فقط فرمایشات آقای صالحی‌امیری را شنیده باشد، احتمالا‌ً تصور می‌کند که اگر 85 میلیون نفر در ایران زندگی می‌کنند، لابد تا الان همین تعداد از ایرانیان هم به خارج رفته‌اند و ایران قاعدتاً باید رتبه‌ی اول را از آن خود کرده باشد!

به لحاظ مهاجران دانشجو نیز، ایران نه در جایگاه اول دانشجوفرستی، بلکه جایگاه هفدهم را دارد و کشورهایی مانند چین و هند و ویتنام، اول تا سوم هستند.

به لحاظ علت مهاجرت نیز، این مراکز می‌گویند که بی‌ثباتی اقتصادی کشور، تقریباً برای همه‌ی گروه‌ها، از دانشجوها و فارغ‌التحصیلان گرفته تا کارکنان و مدیران میانی، انگیزه اصلی مهاجرت است.

امّا بحث اصلی در این است که امثال آقای صالحی‌امیری در این معادله دقیقاً چه می‌کنند؟ ایده‌ی این متن آن است که نقش آنها به سیاه‌چاله‌ای می‌ماند که با این الگوریتم به پیش می‌رود: ابتدا تئوری‌بافی‌هایی درباره‌ی چرایی شکل‌گیری برخی آسیب‌های اقتصادی یا اجتماعی و یا حتی سیاسی در ایران مطرح می‌کنند؛ مثلاً‌ می‌ گویند علت مشکل اقتصاد انجام ندادن فلان مذاکره است؛ سپس تلاش می‌کنند آن تئوری، به یک نتیجه عملی برسد و مثلاً دولت‌هایی با این دیدگاه‌ها شکل بگیرند؛ حال آن دولتی که با این تئوری‌ها شکل گرفته، در واقعیت مشکلات را نه تنها حل نمی‌کند، بلکه معضل را چند برابر عمیق‌تر می‌‌کند! حالا مردمی که با مشکلات مضاعف روبرو شده‌اند، دنبال چرایی این بحران یا معضل عمیق‌تر می‌گردند؛ این بار آدمهای کمترشناخته‌شده‌ی همین سیاه‌چاله‌سازان وارد معرکه می‌شوند و تحلیل‌ها و راه‌حل‌های سابق را این‌بار با صورت و ادبیات کمی جدیدتر مطرح می‌کنند؛ هدف چیست؟ باز هم دولت‌هایی یا قدرت‌هایی با همان دیدگاه‌های سابق شکل بگیرد و دوباره روز از نو و روزی از نو! و این مسیر تا عمق این سیاه‌چاله احتمالاً بناست که برای این آقایان ادامه یابد.

استدلال ما برای این ادعا چیست؟ خیلی ساده! تجربه‌ای که همین آقایان صالحی‌امیری و دوستانش در دهه 90 و بر اساس همین تزها و ادعاها به بار آوردند. آقای صالحی امیری از آسمانِ علم و فلسفه و روشنفگری به یکباره ظهور نکرده است! کارنامه‌ی خودش و نتیجه‌ی تئوری‌های خودش و دوستانش کاملاً شفاف پیش چشم همه هست و الحمدلله زمان زیادی هم از آن دوران نگذشته که روی ضعف حافظ تاریخی دیگران حساب کنند.

آقای روحانی و دوستان و اصحابش از جمله همین آقای صالحی امیری چه نتیجه‌ای به بار آوردند؟ برخی آمارها و فکت‌ها را با هم مرور کنیم! رشد اقتصادی در دهه‌ 90 که 80 درصد آن در اختیار دوستان آقای صالحی‌امیری بود، تقریباً صفر است! و در سالهای 1394 و  1397 و 1398، نه صفر، بلکه منفی هم بوده‌ایم! و کشورمان رشد‌های عجیب و غریب منفی یک درصد، منفی 4.9 درصد و منفی 6.3 درصد را تجربه کرده است.

قیمت مسکن در فاصله سالهای 89 تا 99 که باز هم بخش اعظم آن در اختیار دولت آقای روحانی بود رشد 1800 درصدی را تجربه کرده! قیمت سکه هم 18 برابر شده است! در دهه 90، سرانه مصرف گوشت مرغ به ازای هر نفر 2 کیلوگرم، شیر و محصولات لبنی 9 کیلوگرم، روغن و چربی‌ها 3 کیلوگرم، قند و شکر 6 کیلوگرم، برنج 5 کیلوگرم، گندم 4 کیلوگرم و گوشت قرمز 4 کیلوگرم کاهش یافته است.

نسبت جمعیت زیر خط فقر به کل جمعیت کشور از حدود 20 درصد در سال 1385 به 22 درصد تا سال 1390 رسیده بود که این میزان در آخرین گزارش وزارت رفاه که مربوط به سال 1398 است، به 33 درصد رسیده است. طبق این گزارش در سال 1385 جمعیت زیر خط فقر مطلق 14 میلیون نفر بوده اند که این تعداد به 17 میلیون نفر تا سال 1390 و به 27 میلیون و 600 هزار نفر در سال 1498 رسیده است. به تعبیری طی سالهای 1390 تا 1398 جمعیت کشور با رشد 11 درصدی از 75 میلیون نفر به 83 میلیون نفر رسیده اما در همین مدت جمعیت زیر خط فقر کشور با رشد 62 درصدی از 17 میلیون نفر به 27.6 میلیون نفر رسیده است.

به لحاظ ضریب جینی نیز در همین دهه 90، ایران بالاترین ضریب جینی بعد از انقلاب(حدود 43 صدم)، یعنی بدترین وضعیت نابرابری را به خود دیده است.

همه‌ی اینها در چه شرایطی صورت گرفت؟ در این شرایط  که دولت آقای روحانی در سال 92 و در رقابت‌های انتخاباتی، با تدارک همین فضاسازی‌هایی که این روزها آقای صالحی‌امیری به آن مشغول است، می‌گفت که همه‌چیز با آن راهی که ما می‌دانیم که عمده‌اش هم صرفاً مذاکره‌ی خالی است، حل می‌شود و همه‌ی چرخها با هم به راه می‌افتد.

چرخ‌ها واقعاً به راه افتاد، اما نه آنطور که دوستان آقای روحانی وعده می‌دادند؛ درواقع چرخ‌دنده‌ها به راه افتاد و عده‌ی زیادی این وسط له شدند.

خب در چنین شرایطی، آیا واقعاً طبیعی نیست که آمار میل به مهاجرت افزایش یابد؟ قطعاً این رقمی که آقای صالحی امیری گفته را نمی‌توان تایید کرد، اما اینکه میل به مهاجرت به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی افزایش پیدا کرده باشد، چیز عجیب و غریبی هم نیست.

امّا مسئله اینجاست، آقای صالحی‌امیری می‌تواند این رقم را به عنوان مدعی در دست بگیرد و بخشی از راه‌حل جلوه کند و یا باید از آن خجالت زده باشد و بخش مهمی از مشکل بودن را بپذیرد و برای سالها در محافل خود را آشکار نکند؟ اینچنین وضعیتی را دولتی از مریخ و عطارد به بار نیاورده، دوستان همین آقای صالحی امیری بوده‌اند؛ اما ظاهراً استراتژی سیاه‌چاله، پررویی خاصی را هم می‌طلبد! به این نحو که وقتی یک اقتصادی را به بحران کشاندی، حالا خودت تحلیل‌گر آن بحران هم باش و تجویزش را هم تشدید راهکارهای منجر به آن بحران معرفی کن! با این مسیر، به کجا می‌رسیم؟ خیلی مبهم نیست؛ روز از نو و بحران از نو!

انتهای پیام/